Bir padişah acemi bir köle ile gemiye binmişti.
Köle hiç deniz görmemiş, geminin mihnetini tatmamıştı.
Ağlamaya, inlemeye başladı.
Tir tir titriyordu.
Avutmak için çok uğraştılar, ama bir türlü sakinleşmedi.
Padişahın keyfi kaçtı.
Herkes aciz bir vaziyetteyken gemide bulunan yaşlı bir adam padişahın huzuruna çıktı;
Müsade buyurursanız ben onu sustururum dedi.
Padişah da;
Lütfetmiş olursunuz dedi.
Yaşlı adam emretti, köleyi denize attılar.
Köle birkaç kere suya battı çıktı.
Sonra saçından yakaladılar, gemiden tarafa çektiler.
Köle gemiye yaklaşınca iki eliyle dümene asıldı, oradan gemiye çıktı, bir köşede uslu uslu oturmaya başladı.
Yaşlı adamın yaptığı iş padişahı hayrete düşürdü.
Padişah:
Bu işteki hikmet nedir..?
Yaşlı adam cevap verdi:
Köle evvelce suya batmayı tatmamıştı.
Gemideki selametin kıymetini bilmiyordu.
İşte huzur ve saadet de böyledir.
Bir felaket görmeyen kimse, huzurun kıymetini bilemez..!
