Devesiyle birlikte çölde yürümekte olan bir bedevi, güçlükle yürüyen, susuzluktan dudakları kurumuş bir adama rastlamış. Adam bedeviyi görünce su istemiş.Devesinden inmiş ona su vermiş. Suyu içen adam birden bedeviyi iterek deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış.
Bedevi arkasından bağırmış:
”Tamam deveyi al git ama bir ricam var,sakın bu olayı kimselere anlatma.”
Bu isteği tuhaf bulan hırsız biraz duraklayıp nedenini sormuş:
”Eğer anlatırsan, demiş bedevi, bu her yere yayılır ve insanlar bir daha çölde muhtaç birini görünce yardım etmezler.”
Bedevi gibi derdiniz deve değilde, kötülüğün yayılmaması olsaydı, Millet olarak çok şeyi halletmiş olacaktık. Ufkumuzda şafak türküleri tütüyor olacaktı. Kardelenlerimiz çoktan yeşermiş olacaktı.
Menfaatimize göre değil, vicdanımıza göre yaşayacağımız bir hayat dileğiyle ! . .
