Zamanında bir şair Yavuz Sultan Selim'in huzuruna çıkar ve Sultanı öven, onu yere göğe sığdıramayan mükemmel kafiyedeki şiirini okur. Şair şiirini bitirdikten sonra sultandan ikram ve ödül bekler, ancak Yavuz hiddetle şaire bağırır
''Bre densiz, başkasının yazdığı şiiri nasıl üstlenir de bana atfedersin!'' der ve şiiri bir de kendi okur.
Olanlar karşısında korkuya kapılan şair ne yapacağını şaşırmış bir şekilde af diler. Yavuz şairin ne denli sıkıntıya girdiğini görünce gerçeği açıklar:
Yavuz Sultan Selim şairin okuduğu şiiri o an okunurken ezberlemiş ve şaire ufak bir oyun oynamıştır.. Şaire beklediği ikramdan fazlası verilir ve saraydan uğurlanır.
Olanlar Cihan Padişahı Yavuz Sultan Selim Han'ın ne denli kabiliyetli ve zeki olduğunu kanıtlar cinstendir..
